Yunnan jest jedną z naszych ulubionych prowincji, w której żyje ponad 20 chińskich narodów. Ryżowe tarasy leżą w południowej części tej prowincji, w wiosce Yuan Yang.
Pola ryżowe ofiarowują najpiękniejsze widoki od grudnia do maja, wówczas są podmokłe. Latem pola przywdziewają soczysto-zieloną szatę, jesienią są żółto–zielone. A zimą po zbiorach ryżu pojawiają się w całej swej okazałości, zalane wodą płynącą z górskich potoków. Wtedy to tworzą schody o tysiącu barwnych luster, w których przegląda się niebo.
Spektakl niesamowity, gra świateł przekształcająca ryżowe tarasy w złoto, srebro i czerwień, widok zapierający dech w piersiach. Mgła, która nad ranem owija tarasy unosi się wysoko, scena podobna do wysp pływających na morzu chmur, gdzie niebo przegląda się w ryżowej tafli.
Pola o nieregularnych kształtach zmieniają się w majestatyczne schody o tysiącach stopni. Harmonijnie wplatają się na stokach w lustra wodne, spoglądając na słońce.
Ze szczytów górskich aż do 2000 m.n.p.m. spływa woda „bambusowymi kanalizacjami” do nawadniania, wkradając się poprzez szczeliny do każdego poletka. Te ryżowe tarasy ofiarowują cudowny spektakl we wczesnych godzinach porannych, gdy wyłaniają się za mglistym horyzontem w pierwszych promieniach wschodzącego słońca lub wieczorem o zachodzie słońca.
Przybycie tutaj, to wspaniały festiwal dla oczu. Stanowiące 12 500 ha pola ryżowe rozciągają się w nieskończony labirynt, wykraczają daleko za burgady położone w bambusowych gajach, zamieszkałe przez ludność HANI i YI.
Kobiety z narodu Hani
Przedstawicielka narodu Yi
Mawia się, że Hani z Yuanyang byli pierwszym narodem – rzemieślnikiem ryżowych tarasów. Hani są miłym narodem, posługują się własnym językiem. Ustna tradycja o dawnym systemie pisania została utracona podczas migracji z prowincji Si Chuan. Dzisiaj używana romanizacja dialektu lu chun stała się ich pismem.
Wiosną po zbiorach rzepaku zaczyna się cykl ryżu, sadzenie odbywa się w ciasnych rzędach, w szkółkach. Rozwinięcie pierwszych liści na drzewach zwiastuje zalanie pól ryżowych, które błyszczą w słońcu jak pałacowe zwierciadła.
Przed przesadzeniem, każde poletko to raj dla małych węgorzy łowionych nocą przez smakoszy. Po 4 tygodniach, gdy pędy ryżu osiągają około 15 – 20 cm długości, ryż jest przesadzany w kępy po kilka pasm w odległości szerokości dłoni, tak aby było wygodniej je zbierać (oczywiście ręcznie). Wszystko odbywa się bardzo sprawnie. Przy udziale 10 osób, potrzeba tylko 20 min. aby przesadzić ryż. Wówczas to cała rodzina i sąsiedzi uczestniczą w tej akcji. Hani są solidarni, czczą siew i zbiór ryżu.
Pola ryżowe pozostają w wodzie przez cały sezon wegetacyjny, ryż lubi mieć nogi w wodzie, a głowę w słońcu. Jesienią zbiory ryżu mobilizują całą wioskę. Wspaniała tradycja, która nie może zaginąć!
