Chińskie przysłowie mówi: „Kobiety dźwigają połowę nieba”. 8 marca jest dedykowany w Chinach Międzynarodowemu Dniu Kobiet. Od 1949 roku rząd chiński oferuje kobietom pół dnia wolnego.
Z okazji tego święta przedstawiamy portrety kilku chińskich kobiet, które wpisały się do historii Chin, tej dawnej i tej współczesnej.
Wu Zetian (625–705)
wielki autorytet epoki
Jedyna cesarzowa na tronie w historii Chin.
Tytuł cesarza był wyłącznie przyznawany w cesarskim systemie mężczyznom. Kobiety nie mogły korzystać z tego uprawnienia, jedynie regencja była im dozwolona. Mimo krytycznej postawy historyków konfucjanizmu, ta konkubina cesarza Gao Zong zapaliła pochodnię własnej dynastii Zhou. Podobno była kobietą o niezwykłej urodzie. „Jej łukowaty kształt brwi” z pewnością urzekł cesarskie oko. Władczyni o stalowym temperamencie i okrucieństwie stała się wielkim autorytetem dla swej epoki.
Znana anegdotka opowiada, że cesarz Tai Zong miał konia zwanego „Lwem”, tak bardzo dzikiego, że nikt nie był w stanie go oswoić. Piękna Wu zaproponowała aby dano jej trzy przedmioty: z żelaznego sznura bicz, żelazny młot i sztylet. Oszczędzę dalszego opisu. Dodam, że koń został oswojony.
Cíxǐ (1835–1908)
bezkompromisowa cesarzowa-regentka
W młodości była piękną kobietą. Każdy z gustownych mężczyzn pragnął mieć ją za towarzyszkę swego życia. Skromna konkubina z tupetem, szybko wkracza w cesarskie rangi, stając się ulubioną cesarską żoną, wprowadza trochę więcej życia dekadenckiej i zaspanej dynastii Qing. Wkrótce jednak otrzymuje policzek, jest odpowiedzialna za upadek Chin
Song Qingling – pani Sun Yat-sen (1893 – 1981)
władza
Druga żona „ojca współczesnych Chin”, mądra i ładna. Po śmierci Sun Yat Sena wielka entuzjastyczna propagatorka jego idei chińskiej rewolucji. Zwana „matką współczesnych Chin”. Towarzyszka ludu w jego najbardziej tragicznych godzinach. Dwa tygodnie przed śmiercią staje się honorową przewodniczącą Chińskiej Republiki Ludowej.
Song Meiling, pani Tchang Kaï-chek(1898-2003)
postać o niebywałej energii
Kobieta o wzniosłej elegancji, niesamowitej charyzmie. W latach 1940 często podróżowała po USA, prosząc o wsparcie amerykańskiej strony na rzecz Kuomintangu. Hollywood ją podziwiał, była znaną figurą w społeczeństwie amerykańskim. Podobnie jak jej dwie siostry, Ai Ling i Qing Ling uczyła się i wychowała w USA. Szalenie inteligentna i ładna, wszak tak wypada na bogatą spadkobierczynię.
Lin Huiyin (1904–1955)
zakochana intelektualistka
W latach 1930-40 była jedną z najbardziej błyszczących przedstawicielek literackiej elity Chin, będąc jednocześnie pierwszą kobietą architektem. Tworzyła wraz z poetą Xu Zhi Mo nieślubną parę, kochającą się w ukryciu. Nadchodzi czas się pożegnać i obydwoje giną spleceni w wspólnym losie, on wcześniej w katastrofie lotniczej, ona później umiera na gruźlicę.
Zhou Xuan (1918-1957)
anioł wśród gwiazd
Była zwana ”pięknym nefrytem” będąc jedną z najbardziej popularnych aktorek lat 1930-40. Pochodziła z Szanghaju, jako mała dziewczynka została zaadoptowana. Nadaremnie przez całe życie poszukiwała swych biologicznych rodziców, którzy dopiero się odnaleźli po jej śmierci. Bardzo lubianą i znaną piosenką z tego okresu są „Szanghajskie noce” w jej wykonaniu.
Aktorka ofiarowała nam swa grację i piękny głos. Biedna, zabłąkana w swej chorobie, cierpi na częste depresje, umiera młodo w wieku 39 lat.
Wang Danfeng (1925)
piękna o delikatnej urodzie, o wyjątkowej dykcji i wystawnym uroku
Stała się aktorką mając 16 lat. W latach 1940 była bardzo popularną. W okresie chińskiej wojny domowej zamieszkała w Hong Kongu. W 1951 roku powraca do Shanghai’u gdzie gra w wielu filmach. Wielka artystka i wspaniała kobieta, uważana jest za jedną z największych aktorek chińskiego filmu.
Yan Fengying (1930-1968)
urzekające piękno
Wyjątkowy talent, pieśniarka stworzyła swój własny styl w interpretacji opery Huang mei pochodzącej od wiejskiej formy śpiewanych popularnych melodii połączonych z tańcem i w swych dźwiękach przypominających pekińską operę.
Zmarła mając 38 lat, w wieku kiedy życie kobiety porywa się do lotu.
Zhang Zhixin (1930-1975)
„matka odwagi”
Głosicielka poglądów marksistowskich, w mrocznych latach Rewolucji Kulturalnej dysydentka krytykująca partię. Była więziona przez 6 lat i bestialsko torturowana, skazana na śmierć przez dekapitację. Po 4 latach zrehabilitowana i ogłoszona bohaterką.
Yang Likun (1941-2000)
skromna
Tancerka i aktorka, nazywana często chińską Judy Garland. Pochodziła z chińskiej mniejszości Yi, będąc dziewiątym dzieckiem w rodzinie jedenaściorga dzieci. Grała w dwóch komediach muzycznych zanim zdewastowała ją Rewolucja Kulturalna. Później nigdy nie powróciła na scenę. Uwielbiana za talent i swą odwagę. Spoczywa w Szanghaju.
Deng Lijun – znana jako Teresa Teng (1953 – 1995)
przepiękny głos
Platoniczna miłość Chin, jej ciepły i słodki głos, jej uroda, smak życia, zawojowały całymi Chinami, przywiązały jej duszę do Chin na wiele dziesiątek lat.
W Chinach podczas Rewolucji Kulturalnej jej piosenki są zabronione, tylko mieszkańcy bliskiej Tajwanowi prowincji Zhejiang mogą słuchać podstępnie i potajemnie na krótkich falach jej piosenki. W latach 80-tych jej popularność „świeci w zenicie”. W tym czasie Chiny kontynentalne utrzymują sporadyczne stosunki kulturalne z Tajwanem. Krąży anegdota, że Deng Xiaoping – następca Mao Zedonga nie zaatakuje nigdy wyspy z obawy zranienia uczuć piosenkarki, którą Chińczycy darzą ogromnym szacunkiem.
Pan Hong (1954)
wspaniała aktorka
Cała siła tej smukłej i wiotkiej postaci spoczywa w okrutnych wspomnieniach, które zachowała do dziś. Samobójstwo ojca, zhańbionego i skruszonego przez strażników R.K. Ból dodał jej sił, najważniejsze jest by kontynuować życie, gdyż nadzieja istnieje.
Gong Li (1965)
najpiękniejsza wśród pięknych
Cała jej historia jest jak z bajki, jej sława jest niemalże pułapką. Piękna zupełnie nie kocha prostoty, oziębła mina z lekkim skrzywieniem kącika ust dodaje jej skrytości…
Zhang Ziyi (1979)
piękna, ale…
Pomimo swej międzynarodowej sławy, w Chinach nie cieszy się dobrą renomą. Jej miłosny gorący i kapryśny wątek z bogatym Amerykaninem żydowskiego pochodzenia nie spodobał się patriotycznemu społeczeństwu.
Po fali burzliwych miłostek, artystka stała się mamą i żoną. Odtąd jej życie zmieniło sens!
Peng Liyuan (1962)
pierwsza dama Chin
Prezydencka para poznała się prawie 30 lat temu za sprawą wspólnego przyjaciela. Ta forma kojarzenia par w latach 80-tych była bardzo rozpowszechniona. Ciekawe były słowa jej przyszłego męża i obecnego prezydenta Chin, który miał rzec „po 20 minutach rozmowy, wiedziałem, że ją chcę poślubić„.
Peng Liyuan jest rodem z kantonu Juncheng, pochodzi ze skromnej rodziny z prowincji Shandong. W wieku 18 lat angażuje się do Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej. Ze statusem żołnierza, dzięki swemu muzycznemu talentowi zaczyna śpiewać występując na uroczystych galach podczas święta Nowego Roku Chińskiego transmitowanego przez CCTV 4. Jej piosenki tematycznie związane z wiejską ludnością, z tradycją i kulturą chińską, z życiem codziennym zwykłego mieszkańca szybko przynoszą jej sympatię, uznanie i sławę w kraju. Jest generałem w chińskiej armii.
Można zakochać się w ikonach przeszłości, w pięknych kobietach, w ich sile i władzy. Artysta zaszyje się w sztuce, poeta w poezji. Miłość, to uwielbienie niekiedy powiązana z nieubłaganym milczeniem, w którym piękno kobiet jest siłą przewodnią. Nie ma brzydkich kobiet, są tylko te, które nam się nie podobają.
