Chińskie wynalazki znane są na całym świecie. Kompas, proch czy latawiec. Wymyślili nawet sejsmogram. Jeżeli mielibyśmy spojrzeń nieco wstecz, do lat 30. XX wieku, to okazałoby się, że również pas szahida to ich pomysł.
O wielkich wynalazkach Chińczyków pisałem już wcześniej na blogu. O latawcu, którego historia sięga ponad 2000 lat mogliście posłuchać na YouTube. Ale pas szahida?
Pas szahida to pas z przymocowanym materiałem wybuchowym oraz detonatorem. Osoba z taką okrutna bronią decydowała, w którym momencie ma wysadzić ładunek w powietrze. W ten sposób zabijała siebie i pobliskie osoby. W XXI wieku kojarzymy ten rodzaj broni z terrorystami i zamachami w Europie.
Okazuje się, że Chińczycy wykorzystywali ten rodzaj broni w Drugiej Wojnie Chińsko-Japońskiej. Przypadała ona na lata 1937 – 1945. Nałożyła się ona na II Wojnę Światową ale jednocześnie zatrzymała wojnę domową w Państwie Środka, w której walczyki komuniści z Mao Zedong na czele i narodowcy z Czang Kaj-szekiem.
Chiński żołnierz po raz pierwszy użył tego rodzaju broni już w 1937 roku podczas obrony magazynu Sihang. W swojej pierwotnej wersji o pas zaczepiono granaty i dynamit. Po raz kolejny tej metody użyto w walce o Szanghaj. Dzięki temu udało się zatrzymać atakujący czołg.
Ta samobójcza metoda świadczyć może o ogromnej determinacji, ale i bezsilności. Sama II Wojna Światowa w swojej historii posiada jednak jeszcze pilotów Kamikaze czy żołnierzy Kaiten, którzy poświęcali swoje życie w samobójczych atakach samolotem lub torpedą.
